–
LANDSCHAPPELIJKE KETTINGBRIEF VOOR OEROL
–
dit is mijn land
kruisende wanden op een top
je wacht beneden
in de nis zit iemand
je loopt naar boven
als de ander opstaat
de ontmoeting
het contact
de glimlach
beschut in de nis
kijkend naar het landschap
en de wachtenden voor je
er ligt iets voor je klaar
een bericht van jouw voorganger
je herinnert het gezicht
en laat jouw boodschap achter
je staat op
loopt naar beneden
en ontmoet degeen
die het verhaal vervolgt
–
–
–
landschap
terschelling is altijd in beweging geweest
de dijken, de bossen en het helmgras hebben het land doen stollen
zij beschermen ons land en daarom beschermen wij hen
–
verbonden
de vlag van terschelling staat voor de verbintenis van landschappen, oerol voegt toe met de verbintenis van mensen
er wordt een moment gemaakt waarin je stil kunt staan bij de relatie tussen jouw ontwikkeling en de ontwikkeling van het landschap
het gedicht kan zowel vanuit het materiaal, de ruimte, het landschap als de bezoeker verklaard worden
door de veelvoud aan verwijzingen en door veel niet te zeggen wordt de vrijheid voor interpretatie aan de bezoeker gelaten
–
actief
als bezoeker ben je toeschouwer, acteur en maker, het kruis in het landschap is zowel podium als zaal
er ontstaat een continu verhaal wat niemand volledig kent maar wel gezamenlijk verteld wordt
iedereen heeft een unieke intieme positie; iedereen weet iets, wat niemand anders weet
–
